

Najnowsza historia hodowli koni w Písku rozpoczęła się w 1902 r., kiedy do nowo wybudowanej stadniny wprowadzili się nowy lokatorzy – rasowe ogiery. Pierwsza wzmianka o hodowli ogierów pochodzi jednak już z 1811 r.
Teren obecnej stadniny to pełne przestrzeni i światła stajnie. Częścią kompleksu jest duża kryta hala i zewnętrzna ujeżdżania, obiekt do rozmnażania koni, izolatka oraz duży budynek administracyjny z mieszkaniami. Ciekawostką jest, że do stadniny nie przylegały żadne inne parcele, gdzie można by pracować z końmi w terenie. Sławne píseckie dni jeździectwa musiały być więc organizowane na polach dla źrebiąt w niedalekim Novym Dvorze. Przez pierwszy okres od założenia stadniny na hodowlę koni miało decydujący wpływ wojsko – do 1924 r. pracowali tu żołnierze. Potem stadnina przeszła w ręce cywili.
Celem stadniny było zawsze zabezpieczanie rasowych ogierów na potrzeby hodowców. Wykorzystywali ogiery z domowej hodowli, ale też z dowozu, przede wszystkim gorącokrwiste konie oldenburskie, hanowerskie i normandzkie, a także zimnokrwiste konie belgijskie oraz noryckie.
Zwiedzanie kompleksu należy uzgodnić z wyprzedzeniem.