W miejscu, gdzie z piasku wypłukiwano złoto powstała osada, która rozrosła się w wieś, następnie w siedzibę królewską, a potem miasto z zamkiem, który założył Wacław I. Pod koniec XIII w. w Písku powstała mennica, przeniesiona w późniejszym czasie do Kutnej Hory. W czasie panowania Karola IV w mieście założono magazyn soli oraz największy magazyn zboża w Czechach. W czasie wojen husyckich Písek wspierał husytów i był najpewniej pierwszym czeskim miastem z legendarnymi husyckimi kadziami, do których mieszkańcy oddawali swoje kosztowności.
Największy okres rozkwitu miasta przypada na XVI w., kiedy powstało wiele renesansowych domów mieszczańskich. Klejnotem jest najstarszy kamienny most w Republice Czeskiej, który znalazł się na liście narodowych zabytków kultury i jest starszy niż Most Karola w Pradze. Wcześniej nazywany był Mostem Starym lub Jelenim, ponieważ pierwszego dnia niespodziewanie pojawił się na nim jeleń.
Písek ma dwa równoległe rynki, a całe centrum jest bardzo kompaktowe. Na zachodnim placu Velké náměští stoi duży budynek ratusza z dwoma wieżami. Ratusz jest barokowy, powstał w latach 1740–1767. Z przodu znajduje się wejście do pasażu, którym wejść moana dziedziniec zamku. Zamek królewski miał początkowo cztery skrzydła, w 1532 r. spłonął i część budynku zastąpiono nowymi. W zachodnim skrzydle ma siedzibę Muzeum Prácheňskie, które w 1996 r. od Rady Europy otrzymało nagrodę „Europejskiego Muzeum Roku“. Niedaleko stoi budynek Sladovny, w chwili obecnej największe miejsce zabaw i gier dla dzieci i rodzin w Europie. Znaczna część domów w historycznej części miasta była w XIX i XX w. przebudowana w obowiązującym stylu i ozdobiona empirowymi czy historyzującymi fasadami. Na hotelu Otava można dostrzec malowidła zgodnie z kartonem Mikuláše Aleša.
Oprócz tego częścią architektonicznej mozaiki miasta są także wille zaprojektowane przez Janáka, Jurkoviča i Koulę oraz nowoczesna designerska kładka autorstwa architekta i píseckiego rodaka Josefa Pleskota, która pnie się nad Otavą niedaleko św. Wacława. Piasek jest nieodłączna częścią Písku także dzisiaj – wzdłuż rzeki można zobaczyć rzeźby i instalacje artystyczne stworzone z piasku. Od 2007 r. co roku na nabrzeżu obok Kamiennego Mostu powstają ogromne rzeźby z tego materiału, a ich wernisaż ma miejsce w czasie imprezy „Pískoviště“ w połowie maja. Galeria pod gołym niebem jest dostępna do zwiedzania aż do jesieni, w zależności od stanu rzeźb.
Znani mieszkańcy i rodacy:
Fráňa Šrámek (1877–1952) – jest niemal synonimem miasta, studiował w tutejszej szkole średniej i mieszkał niedaleko mostu i rzeki w domu U Koulí. W 1894 r. opuścił miasto i nigdy do niego nie wrócił, zaproszenia odrzucał lub odpowiadał na nie wierszami.
Adolf Heyduk (1835–1923) – żył tutaj od 1860 r. jako nauczyciel rysunku i kaligrafii. W czasach, kiedy jego sława pisała powoli bladła, chętnie chodził do miejscowych winiarni i do aptekarzy po ziołowe likiery. Zakładał, że wszyscy są zachwyceni jego obecnością, więc za produkty zwykle nie płacił. Dzisiaj można odwiedzić secesyjny dom poety.
Kateřina Neumannová (1973) – olimpijska zwyciężczyni w biegu na nartach z Olimpiady Zimowej w Turynie w 2006 r., działaczka sportowa. Miłość do sportu zaszczepiono jej w dzieciństwie – jej mama uczyła v Písku WF-u i biologii.
Czy wiesz, że...
Písek został pierwszym miastem w regionie Czech, które miało stałe oświetlenie elektryczne miejsc publicznych. Dokładnie 23 czerwca 1887 r. František Křižík oświetlił centrum miasta, a radni odkupili od niego tę nowinkę technologiczną.
Wskazówka od nas:
W rozdziale „Budziejowicka anabasis Szwejka” bohater powieści udaje się pieszo z Tábora do Czeskich Budziejowic, ale jego podróż kończy się właśnie w Písku. Spróbuj dokończyć jego podróż wg przewodnika, który dostępny jest dla turystów w mieście.