Historyczne miasto Prachatice, nazywane też „braną do serca Szumawy“ lub „perłą na Złotej Szlaku“ zostało założone na przełomie XIII i XIV w. Historyczne centrum miasta, które e 1981 r. ogłoszono miejskim rezerwatem zabytków, tworzy pierścień podwójnych murów miejskich (były one konieczne ze względu na częste najazdy) oraz domy na rynku i przyległych ulicach, które zachowały swój renesansowy kształt. Miasto otrzymało tytuł „Historycznego Miasta Roku 2002“.
W 1382 r. Prachatice uzyskały przywilej posiadania magazynu soli i od tego czasu pozostałe miasta musiały od nich sól kupować, co było równoznaczne ze znacznym dobrobytem. Dopiero Habsburgowie nakazali dowożenie soli z Austrii, a słynny Złoty Szlak przestał istnieć. Miasto żyło długo z działalności soumarów (niem. Säumers), czyli handlowców pracujących na zamówienie władzy, o których można się wiele dowiedzieć z interaktywni wystawy w muzeum miejskim. Dzięki Złotemu Szlakowi Prachatice znalazły się wśród miast królewskich, bogaciła się i rozwijały architektoniczne. Wiele domów zachowało się w swoim pierwotnym kształcie/pięknie. Rynek ozdabia fontanna z rzeźbą Sprawiedliwości.
Najważniejszym renesansowym zabytkiem jest Stary Ratusz, ozdobiony techniką chiaroscuro. Malowidła pod gzymsem reprezentują osiem ludzkich cnót: cierpliwość, rozwagę, miłość, sprawiedliwość, wiarę, nadzieję, odwagę i wstrzemięźliwość. Nowy ratusz pochodzi z 1903 r., ozdabia go podłużne sgraffito, pod oknami przedstawiające soumarską karawanę w drodze z Pasova do Prachatic. W niszy umieszczona jest rzeźba patronki miasta Prachatice, fasadę ozdabiają rzeźby kupca i lancknechta.
Już od średniowiecza przez południową cześć regionu Czech i regionu Podunají przebiegał tzw. Złoty Szlak, który miał trzy podstawowe gałęzie: jedną przez Prachatice, drugą przez Vimperk i trzecią przez Kašperské hory aż do Pasawy i dalej do Salzburga. Była przykładem komunikacji, która przynosiła życie całym rozległym regionom sąsiadujących średniowiecznych krajów: Diecezji Pasawy i Królestwa Czech. Krążyły tutaj nie tylko towary, ale także idee i kultura kolonialistów, którzy osiedlili niegościnne przygraniczne lasy i tchnęli w ten region życie.
Dzisiaj warto odwiedzić interaktywną wystawę Złotego Szlaku w renesansowym domu nr 10 w Muzeum Prachatickim, uzupełniają ją ryciny Jaquese Callota z tematyką trudów wojny trzydziestoletniej.
Znani mieszkańcy i rodacy:
Jan Hus (1370–1415) – średniowieczny reformator, duchowny katolicki i kaznodzieja, który w Prachaticach uczęszczał do szkoły. Mieszkał w małej izdebce na pierwszym piętrze domu, który służy dziś jako biblioteka miejska (dzisiejsza ulica Husova).
Jan Nepomuk Neumann (1811–1860) – prachaticki rodak, który się w 1977 r. stał drugim amerykańskim świętym. Wyjechał na misję do USA, w Baltimore z jego inicjatywy powstało 80 kościołów i ponad setka szkól parafialnych; jest uważany za założyciela amerykańskiego katolickiego szkolnictwa. W 1855 r. przyjechał na kilka dni także do rodzimych Prachatic.
Czy wiesz, że...
zgodnie z legendą na skale niedaleko Husinca odciśnięta jest twarz małego Jana Husa? Kiedy wracał on ze szkoły do Husinca, często siadał pod skałą w dolinie rzeki Blatnicy, gdzie dziś rozlewa się Husinecki Zbiornik Wodny (Husinecká přehrada).
Wskazówka od nas:
Wydrap się na wieżę widokową, która jest częścią późnogotyckiego kościoła św. Jakuba Większego na Kostelním náměstí między Velkým náměstím i Dolní (Písecką) braną. Wieża kościoła jest otwarta codziennie od czerwca do września.