Głównym impulsem do budowy kolei konnej na trasie Czeskie Budziejowice – Linz był transport soli z austriackiego obszaru Salzkammergut do Czech. Budowa, pod kierownictwem inżyniera Františka Antonína Gerstnera rozpoczęła się w 1825 r. Była to pierwsza kolej konna na kontynencie europejskim. Regularny transport produktów rozpoczął się w 1832 r., transport osobowy na trasie pojawił się w późniejszym okresie. Pociągi osobowe jeździły od wiosny do jesieni regularnie raz dziennie o 5 rano z obu stacji końcowych. Zaprzęg z dwoma końmi zaprzężonymi jeden za drugim przemierzał drogę o długości 129 km w 14h. W drugiej połowie XIX w. trasa została przebudowana na klasyczną kolej, a pociągi parowe zaczęły tu jeździć we wrześniu 1872 r. Do najważniejszych zabytków tej trasy należy stróżówka nr 1 w ulicy Mánesova z 1828 r., gdzie w chwili obecnej ma siedzibę Muzeum Kolei Konnej, jedno z najmniejszych muzeów w Republice Czeskiej.
Ciekawostka:
15 grudnia 1872 r. ze stacji Urfahr (Linz) do stacji Lest wyjechał ostatni pociąg ciągnięty przez konie. Po czterdziestu latach skończyła się historia niegdyś największego projektu kolejowego. Z oryginalnych 53 stróżówek dochowały się tylko 22 obiekty. Z niektórych zostały już tylko ruiny. Większość pozostałych stróżówek zostało przebudowanych, tylko kilka do dnia dzisiejszego pozostały w niezmienionym stanie.